- Allodoxafobia: medo ás opinións dos demais.
- Apeirofobia: medo ao infinito.
- Araquibutirofobia: medo ás cascas dos cacahuetes.
- Autofobia: medo a un mesmo.
- Bogifobia: medo ao home do saco, o monstro do armario.
- Cacofobia: medo á xente fea ou á fealdad dun mesmo.
- Caliginefobia: medo ás mozas guapas.
- Catisofobia: medo a sentar.
- Chamainofobia: medo a Halloween.
- Cipridofobia: medo ás prostitutas.
- Colpofobia: medo aos xenitais.
- Consecotaleofobia: medo aos escarvadentes chineses.
- Cromatofobia: medo ás cores.
- Crometofobia: medo ao diñeiro.
- Dextrofobia: medo aos obxectos á dereita do corpo.
- Dutchfobia: medo a alemáns e holandeses.
- Eisoptrofobia: medo aos espellos.
- Epistemofobia: medo ao saber e ao coñecemento.
- Escatofobia: medo á merda.
- Ecofobia: medo ao fogar.
- Efebifobia: medo aos adolescentes.
- Escriptofobia: medo a escribir en público.
- Espermatofobia: medo ao seme.
- Estasifobia: medo a estar de pé.
- Fagofobia: medo a comer.
- Falofobia: medo a unha erección.
- Fronemofobia: medo a pensar.
- Genufobia: medo aos xeonllos.
- Hagiofobia: medo aos santos.
- Hobofobia: medo aos vagabundos.
- Kinesofobia: medo ao movemento.
- Macrofobia: medo ás longas esperas.
- Micofobia: medo aos cogomelos.
- Mixofobia: medo a xuntarse con xente diferente.
- Negrofobia: medo á xente de raza negra.
- Nostofobia: medo a volver a casa.
- Octofobia: medo ao número 8O.
- Nirogmofobia: medo aos soños húmidos.
- Optofobia: medo a abrir os ollos.
- Ostraconofobia: medo ao marisco.
- Panofobia: medo a todo.
- Parascevedecatriafobia: medo ao venres 13.
- Rabdofobia: medo ás baritas máxicas.
- Rectofobia: medo ao cú.
- Sarmasofobia: medo aos xogos eróticos.
- Socerafobia: medo aos sogros.
- Tetrafobia: medo ao número catro.
- Uranofobia: medo ao paraíso.
- Xirofobia: medo ás navallas de barbeiro.
- Zeusofobia: medo a seres superiores, como os deuses.
Xa que estamos falando de fobias pois deixovos unha listaxe das fobias máis comúns:
- Aracnofobia: trátase do medo ás arañas. Calcúlase que a metade das mulleres e o 10% dos homes padecen esta fobia nalgún grao. As reaccións destas persoas resultan esaxeradas para os demais, e mesmo para os mesmos afectados. Estes procuran manterse apartados dos sitios onde poden atoparse arañas, ou onde viron teas de araña. Nos casos máis serios, o pánico pode ser detonado mesmo ao ver unha fotografía.
- Sociofobia: trátase dun persistente e intenso medo a ser xulgado negativamente en situacións sociais. É unha fobia das máis comúns entre adolescentes e novas, calcúlase que preto dun 4% das persoas entre 18 e 55 anos padécena. A diferenza do que sucede na maioría das fobias, esta fobia social é igualmente común en homes e mulleres.
- Aerofobia: trátase do tan común medo a viaxar en avión (de feito, calcúlase que só o 5% dos pasaxeiros abordan o avión sen temores de ningún tipo). Con todo, as persoas que padecen desta fobia non experimentan só unha lixeira inquietude no momento da aterraxe e do despegamento, senón que en ocasións as fobias impídenlles planear sequera unha viaxe deste tipo, ou lles ocasionan trastornos de ansiedade ante a perspectiva dunha futura viaxe, mesmo meses antes de levalo a cabo.
- Agorafobia: trátase do medo aos espazos abertos, e é un trastorno máis común entre as mulleres que entre os homes. O agorafóbico teme todo aquel lugar onde non senta "seguro" ou non poida "recibir axuda". O que presenta este tipo de trastorno adoita refuxiarse no seu fogar e de cando en cando salgue, xa que nesas ocasións experimenta unha gran ansiedade. É a fobia que motiva máis a miúdo consultas a especialistas.
- Claustrofobia: Ao contrario que a agorafobia, este trastorno implica o temor a quedar confinado a espazos pechados. Estímase que entre un 2 e un 5% da poboación padece esta fobia. Estas persoas adoitan evitar os ascensores, o metro, os túneles, as habitacións pequenas, até as portas giratorias pódenlles presentar dificultades, así como tamén o uso de equipos para técnicas de diagnóstico médico como o TAC.
- Acrofobia: trátase do medo ás alturas, non simple vertixe senón un temor que ocasiona ansiedade a quen o padecen. A fobia adoita manifestarse en situacións tales como as de asomarse a un balcón, estar nun miradoiro elevado ou xunto a un precipicio. Do mesmo xeito que sucede noutras fobias, aqueles individuos que a sofren buscarán evitar a situación temida.
- Emetofobia: trátase da fobia ao vómito ou a vomitar. Hai persoas que senten máis que unha simple aversión cara ao acto de vomitar, e que mesmo cambian os seus hábitos alimenticios e sociais en consecuencia (por exemplo, evitar ir comer a restaurantes por temor a que a comida que lle sirvan alí séntelle mal ao estómago). Aínda que só en casos extremos considérase fobia, calcúlase que o 6% da poboación sente temor de vomitar.
- Carcinofobia: trátase do medo a contraer cancro. É un dos temores máis comúns desde o momento en que a maioría dos adultos sente aprensión ante a posibilidade de manifestar esta enfermidade. Con todo, no caso dos fóbicos, trátase dun medo moi antinatural, xa que demostrarán temerlle a calquera síntoma físico negativo, asociándoos todos a síntomas da enfermidade.
- Brontofobia: son comúns as fobias que involucran elementos climáticos ou determinados fenómenos meteorolóxicos, e este é o caso da brontofobia. Consiste no medo extremo ante os raios e tronos das tormentas. Alguén con esta fobia estará alarmado tanto antes como durante as tormentas, e en casos extremos, padecerán os síntomas da ansiedade. Mesmo pode verse afectada a súa vida social, xa que a súa planificación de actividades depende do prognóstico meteorolóxico, e poden chegar a faltar ao traballo ou modificar os seus hábitos debido ao clima.
- Necrofobia: o medo á morte é algo natural e instintivo no home, posiblemente porque a morte é o descoñecido. Ademais, asóciase a morte cos padecimientos que a preceden, dor, sufrimento, etc. Con todo, algunhas persoas padecen dunha verdadeira fobia á morte e aos seres mortos. Quen padecen desta condición non poden explicar con claridade o sentimento arrepiante que experimentan ao estar fronte a unha momia ou a un cadáver.
Guau, Tammy. Menuda lista. Agora xa entendo que lle pasa a algúns alumnos coa "filosofía" (afortudamente non é o teu caso e só se presenta en moi escasas situacións): teñen un cóctel mental de epistemofobia, fronemofobia e "profesor-rollo-fobia". Resultado? A "fobosofía" (ou sería mellor dicir a "sofifobia"?). Está claro que os chistes non son o meu forte: padecerei dunha pertinaz e pétrea "risofobia"? Unha aperta dun "filotammy".
ResponderEliminar