A Sociedade de Filosofía da Provincia de Alacante difundiu na seu blog un escrito en "Defensa da Filosofía na Educación" no que se reivindica un status minimamente digno para os estudos filosóficos no seu particular Reserva (isto é, na súa Comunidade Autónoma Constitucional). Neste blog xa manifestamos (a Raíña e Eu) o moito que apreciamos aos profesores da SFPA, que teñen por alí que lidar con fenomenais hastados.
O máis interesante do caso é a disparidade en que se atopa o ensino da Filosofía no noso deconstruido país. Ou sexa, que uno mira o que ocorre en Alacante e exclama: cona, si isto parécese ao meu como un ovo a unha castaña!
Fodidos, o que se di fodidos, estamos todos. Pero cada un á súa peculiar maneira, cada quisque na súa postura propicia. Digamos que chega o Lexislador Máximo, Gloria dos crentes, e o que fai é que directamente che pon mirando para a Ceca. Nese preciso instante aterra o visir da Taifa, orgullo dos sumisos, e, nin curto nin perezoso, cha endilga sen contemplacións. E ti, que che atrevas a gritar, que che vas a decatar do que reserva Alá aos infieis.
Desde este humilde blog fago un chamamento aos profesores de Filosofía que aquí ás veces acoden, para que conten a súa peripecia e os pormenores do acto sexual que nos seus Reinos filosóficamente practícase. Máis que nada, por viciosa curiosidade.
E para dar exemplo empezo eu.
Atopámonos na Taifa de Magerit, sometida a unha Lei Xeral (postrémonos!) que xa até me importa un carallo como se chame, e a mercé dos cortesáns tonti-pedagogos dunha renombrada mandamasa que se di a si mesma ser "persoa honrada e moi traballadora". Grazas a Alá o Misericordioso non fomos condenados coa maldición de que Alá o Poderoso confúndanos, e só falamos unha lingua, pero nosa mandamasa propúxose emendar os camiños do Señor e, aproveitando antiga Lei Xeral (inclinémonos!), converter aos nosos infantes en analfabetos bilingües e católico-protestantes.
Os filósofos na Secundaria atopámonos agora sometidos ao seguinte designio (inescrutables son os camiños do que todo o ve e todo o ouve!). Nota: describirei desde o punto de vista técnico, profesional, que o ideolóxico hoxe impórtame outro carallo.
En 2º de Secundaria contamos cunha hora por curso do castigo divino de "Educación para a Cidadanía" (falo profesionalmente, xa digo que o ideolóxico aquí hoxe tráeme ao fresco). Calquera que saiba o que é dar clase pode apreciar que xa sexa disto da Cidadanía ou do de máis alá con máis enxunlla, unha hora semanal de clase non é máis que un timo e unha merda, tanto para os profesores como para os alumnos. As materias dunha hora deberían estar prohibidas, e ao cortesán que se lle ocorreu a feliz idea de idealas, debería habérselle polo menos emasculado e despois lapidado. Da escasa idade dos tenros infantes (agora chámanse "menores") para afrontar tales mesteres e da súa incapacidade para entender o contido abstracto máis concreto dan fe todos os sabios e todos os profetas.
En 4º de Secundaria tamén contamos con outra hora da Ética que antes se impartía en dous (bo amento, non do todo, porque antes a Ética era "Ética", e agora do que se trata é de "Ética e Cidadanía", por suposto). Si uno fíxose con todo o esforzo do mundo o seu programita para pasar este intre de dúas exiguas horas á semana agora xa pode tragarllo, porque xa dixemos en que consiste unha materia dunha hora: unha chapuza, unha estafa, unha tomadura de pelo.
En 1º de Bacharelato agora, como non podía ser doutra forma, xa non temos "Filosofía", senón "Filosofía e Cidadanía", de tres horas, pero non como antes, senón con media ducia de temas infumables sobre a democracia que se levaron por diante a Estética, a Metafísica, a Psicoloxía. Realmente a min o de que sigan forrando de temas a esta materia tráema ao fresco. Xa posuía unha extensión ilusoria e agora máis. Mellor, máis surrealismo. (Pode mellorarse: dúas horas como en Alacante, por exemplo, e que houbese que impartila en finlandés, que está de moda).
En 2º de Bacharelato explicamos "Historia da Filosofía". Si, "Historia da Filosofía", tal como soa, sen Cidadanía nin leites. Loado sexa o Deus dos Exércitos, que non nos permite tolear do todo! En tres horas semanais nos zumbábamos á carreira a Historia enteira do Despregamento do Espírito Absoluto cara ao seu Autoconciencia, acabando a principios de maio e preparando á freguesía para vomitar en Selectividade apuntes refritos sobre textos non lidos de cinco autores perentorios escollidos á boa de Alá polas nosas iluminadas e benditas autoridades (un dos textos, a "Fundamentación da Metafísica dos Costumes" de Kant, toma xa!). E nótese que supra digo nos "zumbábamos", porque agora, de rabiosa actualidade, a Nova Lei case recentemente estreada dítanos para o próximo curso zumbarnos doce (12) autores, doce, cos seus respectivos textos (12), coas mesmas horas (3) pero coa mollera máis estragada, uns e outros, grazas a tanta Cidadanía.
Completando o pandemónium quédanos a "Psicoloxía" de 2º de Bacharelato, catro horas, optativa, pelexada no meu instituto agriamente polo Equipo de Orientación na Fe Pedagóxica, actualmente en mans deste mísero escravo da vontade de Alá, que aguanta, para cobrar a fin de mes, cinco materias diferentes e once grupos, elas e eles, delirantes.
Contade! Contade! Abride vosas almas! Que é como a Memoria que nos pide o Sumo Sacerdote Inspector pero podendo dicir tacos! Ad Maiorem Marchesi Gloriam.
O máis interesante do caso é a disparidade en que se atopa o ensino da Filosofía no noso deconstruido país. Ou sexa, que uno mira o que ocorre en Alacante e exclama: cona, si isto parécese ao meu como un ovo a unha castaña!
Fodidos, o que se di fodidos, estamos todos. Pero cada un á súa peculiar maneira, cada quisque na súa postura propicia. Digamos que chega o Lexislador Máximo, Gloria dos crentes, e o que fai é que directamente che pon mirando para a Ceca. Nese preciso instante aterra o visir da Taifa, orgullo dos sumisos, e, nin curto nin perezoso, cha endilga sen contemplacións. E ti, que che atrevas a gritar, que che vas a decatar do que reserva Alá aos infieis.
Desde este humilde blog fago un chamamento aos profesores de Filosofía que aquí ás veces acoden, para que conten a súa peripecia e os pormenores do acto sexual que nos seus Reinos filosóficamente practícase. Máis que nada, por viciosa curiosidade.
E para dar exemplo empezo eu.
Atopámonos na Taifa de Magerit, sometida a unha Lei Xeral (postrémonos!) que xa até me importa un carallo como se chame, e a mercé dos cortesáns tonti-pedagogos dunha renombrada mandamasa que se di a si mesma ser "persoa honrada e moi traballadora". Grazas a Alá o Misericordioso non fomos condenados coa maldición de que Alá o Poderoso confúndanos, e só falamos unha lingua, pero nosa mandamasa propúxose emendar os camiños do Señor e, aproveitando antiga Lei Xeral (inclinémonos!), converter aos nosos infantes en analfabetos bilingües e católico-protestantes.
Os filósofos na Secundaria atopámonos agora sometidos ao seguinte designio (inescrutables son os camiños do que todo o ve e todo o ouve!). Nota: describirei desde o punto de vista técnico, profesional, que o ideolóxico hoxe impórtame outro carallo.
En 2º de Secundaria contamos cunha hora por curso do castigo divino de "Educación para a Cidadanía" (falo profesionalmente, xa digo que o ideolóxico aquí hoxe tráeme ao fresco). Calquera que saiba o que é dar clase pode apreciar que xa sexa disto da Cidadanía ou do de máis alá con máis enxunlla, unha hora semanal de clase non é máis que un timo e unha merda, tanto para os profesores como para os alumnos. As materias dunha hora deberían estar prohibidas, e ao cortesán que se lle ocorreu a feliz idea de idealas, debería habérselle polo menos emasculado e despois lapidado. Da escasa idade dos tenros infantes (agora chámanse "menores") para afrontar tales mesteres e da súa incapacidade para entender o contido abstracto máis concreto dan fe todos os sabios e todos os profetas.
En 4º de Secundaria tamén contamos con outra hora da Ética que antes se impartía en dous (bo amento, non do todo, porque antes a Ética era "Ética", e agora do que se trata é de "Ética e Cidadanía", por suposto). Si uno fíxose con todo o esforzo do mundo o seu programita para pasar este intre de dúas exiguas horas á semana agora xa pode tragarllo, porque xa dixemos en que consiste unha materia dunha hora: unha chapuza, unha estafa, unha tomadura de pelo.
En 1º de Bacharelato agora, como non podía ser doutra forma, xa non temos "Filosofía", senón "Filosofía e Cidadanía", de tres horas, pero non como antes, senón con media ducia de temas infumables sobre a democracia que se levaron por diante a Estética, a Metafísica, a Psicoloxía. Realmente a min o de que sigan forrando de temas a esta materia tráema ao fresco. Xa posuía unha extensión ilusoria e agora máis. Mellor, máis surrealismo. (Pode mellorarse: dúas horas como en Alacante, por exemplo, e que houbese que impartila en finlandés, que está de moda).
En 2º de Bacharelato explicamos "Historia da Filosofía". Si, "Historia da Filosofía", tal como soa, sen Cidadanía nin leites. Loado sexa o Deus dos Exércitos, que non nos permite tolear do todo! En tres horas semanais nos zumbábamos á carreira a Historia enteira do Despregamento do Espírito Absoluto cara ao seu Autoconciencia, acabando a principios de maio e preparando á freguesía para vomitar en Selectividade apuntes refritos sobre textos non lidos de cinco autores perentorios escollidos á boa de Alá polas nosas iluminadas e benditas autoridades (un dos textos, a "Fundamentación da Metafísica dos Costumes" de Kant, toma xa!). E nótese que supra digo nos "zumbábamos", porque agora, de rabiosa actualidade, a Nova Lei case recentemente estreada dítanos para o próximo curso zumbarnos doce (12) autores, doce, cos seus respectivos textos (12), coas mesmas horas (3) pero coa mollera máis estragada, uns e outros, grazas a tanta Cidadanía.
Completando o pandemónium quédanos a "Psicoloxía" de 2º de Bacharelato, catro horas, optativa, pelexada no meu instituto agriamente polo Equipo de Orientación na Fe Pedagóxica, actualmente en mans deste mísero escravo da vontade de Alá, que aguanta, para cobrar a fin de mes, cinco materias diferentes e once grupos, elas e eles, delirantes.
Contade! Contade! Abride vosas almas! Que é como a Memoria que nos pide o Sumo Sacerdote Inspector pero podendo dicir tacos! Ad Maiorem Marchesi Gloriam.
Pois ben, "sen comentarios"; miña ben prezada Tammy. Se xa todos sabemos que non precisamos tanta "filosofía" para ser bos "cidadáns": basta a "santa cruzada" en favor da "votocracia", unhas palabriñas por aquí e por alá, un par de "díxome, díxomes pataqueiradas" e unhas boas balastradas nos fuciños cando fai falta, ou mesmo sen facela. Que se vexa quen ten aquí o monopoloio do poder. Moito traballaches e traballas, prezada Tammy. Grazas. Luís.
ResponderEliminar